Είδαμε την ταινία «Toc Toc» στην πλατφόρμα του Netfilx και έκανε Knock- Knock στην σπαρακτική από γέλια διάθεσή μας!
Παραμονή Πρωτοχρονιάς και βρισκόμαστε μπροστά από τις μικρές μας οθόνες περιμένοντας κάποιο νέο με ευοίωνες προοπτικές! Είμαι σίγουρη πως το 2021 έρχεται με απειλητική διάθεση ως προς την αποκατάσταση της κανονικότητας και αντικατάσταση της μιζέριας από κάτι πιο ευτυχές! Κι αν δεν έρχεται εκείνο με απειλητική διάθεση…σίγουρα βαδίζουμε εμείς προς εκείνο με τέτοια διάθεση!
Οι παλιοί λεν πως όπως σε βρίσκει το τελείωμα του χρόνου κάπως έτσι θα σε συνοδεύει ο καινούριος και οι ψυχολόγοι από την άλλη υποστηρίζουν ( δικαίως) πως ό,τι «είσαι» , φέρεις, το προκαλείς και το μαγνητίζεις! Αν κάνουμε μία κριτική και ενωτική σκέψη πάνω σε αυτές τις δύο οπτικές θα πρέπει να μας βρει η αλλαγή του χρόνου κάνοντας κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα χρόνια ( π.χ. να MHN τρώμε ΠΑΛΙ) και να μην κυριεύεται η ατμόσφαιρα από την μεμψιμοιρία ( π.χ. άντε να δούμε, και μακάρι να είναι καλύτερα και να…το ξεφύσημα και οι αναστεναγμοί)!!!!
Γι’αυτό σας έχω τη λύση, αν θέλετε να φάτε κάντε το νωρίτερα κι αν θέλετε να «απαισιοδοξήσετε» κάντε το κι αυτό πολύ νωρίτερα και προτιμήστε: μία σπαρακτική κωμωδία που θα σας κάνει να γελάσετε πολύ είτε μόνοι σας – είτε με τους δικούς σας ανθρώπους, και θα σας κάνει να σκεφτείτε λίγο ( μην πάμε και στο άκρο του «καθόλου» )
«Toc Toc» προτείνω , μία κωμωδία που μας έρχεται από την παθιασμένη Ισπανία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Vicente Villanueva. Πρόκειται για ένα τρομερά πετυχημένο γαλλικό θεατρικό κείμενο του Laurent Baffiie που καλώς πράχθηκε και μεταφέρθηκε στις μεγάλες οθόνες με μεγάλη επιτυχία το 2017!
Έξι άνθρωποι μας συστήνονται μέσα από την αναμονή τους στον ψυχοθεραπευτή τους. Έξι άνθρωποι που παλεύουν με τις δικές τους εμμονές και ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές. Έξι άνθρωποι που μας μοιάζουν τόσο, έρχονται πολύ κοντά μας. Πόσες φορές γυρίσατε να ελέγξετε αν κλειδώσατε το αυτοκίνητο ή την πόρτα; Πολλοί από εσάς : κάθε μέρα! Πόσοι επιστρέφετε πάντα πίσω για να βεβαιωθείτε ότι κλείσατε τον θερμοσίφωνα ή ότι σβήσατε το φως; Πολλοί από εσάς: κάθε μέρα! Πόσα και πόσα που επαναλαμβάνουμε στη ζωή μας καθαρά από ψυχαναγκασμό μες στην καθημερινότητά μας και άλλοτε τους δίνουμε σημασία κι άλλοτε γελάμε με τον εαυτό μας;! Υπάρχουν όμως εκείνοι που υποφέρουν από τέτοιου είδους ιδεοψυχαναγκασμό και καταβάλλουν προσπάθειες είτε να ζήσουν με αυτόν , είτε να τον κατευνάσουν!
Στην αναμονή λοιπόν!
Ο ψυχοθεραπευτής , παγκοσμίου φήμης γιατρός Dr Palomero, εξαιτίας ενός λάθους φτάνει αρκετά αργοπορημένος στο ιατρείο του…με αποτέλεσμα να ξεκινά μια ενδιαφέρουσα αλληλεπίδραση μεταξύ των ασθενών, να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον και εμείς με τη σειρά μας εκείνους: τον Emilio (Paco León), την Blanca (Alexandra Jiménez), την Ana María (Rossy de Palma), την Lili (Nuria Herrero), τον Otto (Adrián Lastra) ) και τον Federico (Oscar Martínez), με τον τελευταίο να κεντάει υποκριτικά και να δικαιώνει την παγκόσμια φήμη του ως υπέροχος κωμικός ηθοποιός!
Aν δεν μας συγκινούν τα ονόματά τους , μας συστήνονται και με τις διαταραχές τους: μικροβιοφοβία, σύνδρομο Τουρέτ, σύνδρομο Διογένης, διαταραχή υποχρεωτικής επανάληψης όσων λένε οι άλλοι, ηχολαλία, εμμονή με τη συμμετρία και την ισορροπία κ.α.
Ένας εκ των ασθενών λοιπόν , λαμβάνει την πρωτοβουλία και προτείνει να κάνουν ένα μικρό group therapy όση ώρα θα βρίσκονται εκεί και θα περιμένουν τον Dr Palomero.
Aρχίζουν και ξεδιπλώνουν με μαεστρία και αμεσότητα τις ιδιοτροπίες και τα προβλήματά τους. Παρατηρώντας τους συναντάς εσένα ή κομμάτια του εαυτού σου ή του διπλανού σου, γίνεσαι θεατής σε αυτό , γελάς και σκέφτεσαι πόσο καλύτερα θα ήταν αν γελούσες και εσύ με εσένα, «πόσο λιγότερο επώδυνη θα σου φαινόταν η ζωή πολλές φορές»! Μέσα από την αλληλεπίδραση παρατηρείς πως αρκετές φορές οι χαρακτήρες δεν χρησιμοποιούν σωστή ορολογία για να εξηγήσουν αυτά που τους προβληματίζουν. Για παράδειγμα, η Ana María λέει στην ομάδα ότι έχει «περίεργες σκέψεις», αλλά στην πραγματικότητα έχει παρεμβατικές σκέψεις. Πέρα από τις διαταραχές τους λοιπόν, παρατηρούμε δηλαδή το πώς εμείς οι άνθρωποι ερμηνεύουμε τις προθέσεις μας και τους δίνουμε το πρόσημο που μας συμφέρει ή που εμείς αντιλαμβανόμαστε ότι έχουν! Αυτό το σημείο είναι αρκετά κομβικό για την οικοδόμηση της αυτογνωσίας μας, της εξέλιξης μας και της θεραπείας μας.
Το Toc Toc δεν έχει μία ιστορία με αρχή, μέση και τέλος που θα σας κρατήσει την ανδρεναλίνη και την περιπετειώδη διάθεση στα ύψη. Η συγκεκριμένη ταινία βασίζεται στις ερμηνείες έξι ηθοποιών που βρίσκονται σε έναν χώρο και όχι τόσο στην σκηνοθετική ματιά. Πρόκειται για μια καλοκουρδισμένη χορωδία που σε κάνει να γνωρίσεις δείξει διάφορους τύπους OCD (ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών) , όχι με διάθεση να λοιδορήσει ή να περιγελάσει , αλλά με όλη την καλή διάθεση να μας τους γνωρίσει, να μας φωνάξει πως δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο και πως εκεί έξω είναι πολλοί εκείνοι που «πάσχουν» από εμμονές, μανίες, περίεργες ιδέες ή απλά κολλήματα όπως εμείς! Γελάς με την αλήθεια τους, με την αστειότητα που κρύβει κάθε μας επανάληψη από ανασφάλεια και αβεβαιότητα πολλές φορές.. που αν δεν την έχουμε ανακαλύψει ακόμη σίγουρα μαυρίζουμε τη ζωή μας αντί να την απολαμβάνουμε μαζί με τις μικρές ή μεγάλες αδυναμίες!
Δεν έχω πολλά να προσθέσω. Απλώς θα πω πως πρόκειται για μια υπέροχη κωμωδία, με πολύ δυνατό cast, έξυπνο σενάριο που σε κάνει να θες να φωνάξεις το πόσο διαφορετικός νιώθεις και να γελάσεις παρέα με την τρέλα σου μέχρι δακρύων! Aς γελάσουμε με τα προβλήματά μας για να ζήσουμε καλύτερα!
Μια μικρογραφία της κοινωνίας στο σαλόνι ενός θεραπευτή μας κάνει Toc Toc στην πόρτα για μια διασκεδαστική βραδιά: Ανοίξτε της!
Καλή χρονιά σε όλους – Feliz año nuevo
Από εμένα 8.5/10
