Στον καναπέ της εκπομπής «Μεσάνυχτα» κάθισε ο Μάριος Ιορδάνου. Ο ηθοποιός μίλησε για την δύσκολη περιπέτεια της υγείας του που τον έφτασε ένα βήμα πριν τον θάνατο αλλά κατάφερε να βγει νικητής αλλά και για την στήριξη που είχε.
«Ήμασταν σε περιοδεία στη βόρεια Ελλάδα με την Σοφία, την γυναίκα της ζωής μου, όταν ξαφνικά απότομα και από το πουθενά έχασα το φως μου. Χάθηκαν οι παλμοί, σταμάτησε η καρδιά μου να χτυπάει. Ένιωθα ότι πεθαίνω. Όταν συνέβη αυτό, λοιπόν, χάνω το φως μου. Τυφλώνομαι. Η καρδιά μου σταματάει να χτυπάει στην κυριολεξία. Όλα μαυρίζουν γύρω μου και χάνω τις αισθήσεις μου. Νιώθω ότι πεθαίνω. Αρχίζει και βομβαρδίζεται ο εγκέφαλος μου! Πάθαινα το ένα ισχαιμικό μετά το άλλο όπως έδειξε αργότερα και η μαγνητική τομογραφία. Ο εγκέφαλος μου θύμιζε τον βομβαρδισμό του Βερολίνου. Πραγματικά, στην κυριολεξία, ψήθηκε το μυαλό μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα πραγματικά ότι έχω πάει στην άλλη όχθη. Ένιωσα ότι είμαι νεκρός. Όμως παράλληλα ένιωθα μια περίεργη χαρά. Έλεγα στη Σοφία πως «χαίρομαι πάρα πολύ για όσα ζήσαμε! Θα ‘θελα να ζήσω παραπάνω για να ζήσω πράγματα μαζί σου αλλά χαίρομαι γιατί ζήσαμε, όχι μία, δέκα ζωές μαζί». Από αυτό έβγαλα ότι κανείς δεν μπορεί να σου πάρει τη χαρά από τη ζωή σου αν εσύ δεν το αφήσεις. Ούτε καν ο θάνατος. Όταν η Σοφία πήρε το φορτηγό, το έβαλε μπροστά για να φύγουμε, βρίσκω ξανά τις αισθήσεις μου, δαγκώνομαι και λέω «όχι ρε φίλε, όχι Θάνατε σήμερα δεν θα με πάρεις. Μια μέρα θα με πάρεις αλλά αυτή η μέρα δεν θα είναι σήμερα». Και έβαλα έναν στόχο στο μυαλό μου. Τον λατρεμένο μας σκύλο, το ροτβάιλερ μου τον Μπράντο. Και έλεγα στη Σοφία πως δεν θέλω να πεθάνω πριν αγκαλιάσω τον σκύλο μου».
«Ξανά έχασα τις αισθήσεις μου, ήμουν σε έναν βομβαρδισμό, ένιωθα πραγματικά ότι πεθαίνω. Δεν μπορούσα, πονούσα αφόρητα στον εγκέφαλο μου»
