«Το μεγάλο πρόβλημα στο ελληνικό θέατρο είναι ότι είμαστε κλειστά, ότι δεν δουλεύουμε. Γιατί αν το δείτε ψυχρά και αριθμητικά οι άνθρωποι που έχουν κακοποιητικές συμπεριφορές από έναν απλό τραμπουκισμό μέχρι πράξεις που είναι παράνομες και διώκονται ποινικά δεν είναι παραπάνω από πέντε -έξι σε ένα επάγγελμα που είναι ιδιαίτερα ζωηρό και έχει εκατοντάδες ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας και άλλους χιλιάδες σε θέση απλών συμμετεχόντων και συνεργατών. Δεν υπάρχει καμιά σαπίλα στο επάγγελμα…»
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος επιστρέφει τηλεοπτικά απόψε στις 21:00 στο Mega με την δραματική σειρά μυστηρίου Σιωπηλός δρόμος. Ο ηθοποιός μιλώντας στο 7ΜΕΡΕΣTV και τον Γιάννη Βίτσα αναφέρθηκε στο νέο του εγχείρημα αλλά απάντησε και σε πολλά άλλα.
Τι αγαπήσατε στο «Σιωπηλό δρόμο»
Είναι μία πολύ προσεγμένη δουλειά και μία εξαιρετικά μεγάλη παραγωγή
Ο Σπύρος Καρούζος λοιπόν που υποδύεστε είναι πατέρας της Αθηνάς, της Θάλειας και του Ορφέα παντρεμένος με την Ιουλία και απόλυτος αρχηγός της οικογένειάς του. Επιτυχημένος ιδιοκτήτης λατομείου, αλλά και απαιτητικός και σκληρός άνθρωπος που καταφέρνει να έχει τα πάντα υπό τον έλεγχο του. Έχετε κοινά στοιχεία με τον ήρωα που υποδύεστε;
Ο Σπύρος Καρούζος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εθισμένος στο να γίνεται το δικό του και όπως όλοι οι άνθρωποι της κοινωνικής του θέσης. Δεν υπάρχουν κοινά στοιχεία. Δεν μπερδεύονται οι ρόλοι με τους ηθοποιούς και οι ηθοποιοί με τους ρόλους.
Τηλεοπτικά συστηθήκατε μέσα από την «Αστροφεγγιά» που και αποτέλεσε την πρώτη τηλεοπτική συμμετοχή σας στην ΕΡΤ1 στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σχεδόν. Σαράντα χρόνια μετά η τηλεόραση έχει αλλάξει προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο;
Συνήθως τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο αλλά δεν είναι τόσο άσπρό μαύρο το θέμα. Υπάρχουν και οι γκρίζες περιοχές. Στη συνολική εικόνα είναι καλύτερη. Οι σειρές δεν είναι καλύτερες. Αποτελούν εξαίρεση. Αυτό οφείλεται στο ότι υπάρχουν τα ελεύθερα κανάλια τα οποία μονοπωλούν την παραγωγή μυθοπλασίας με αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός να γίνεται μεταξύ τους όχι σε επίπεδο προσέγγισης θεατών, αλλά διαφημίσεων. Είναι φυσικό να έχουν στραφεί προς τα τηλεπαιχνίδια τα οποία ενώ είναι φθηνά φέρουν πολύ μεγάλα οικονομικά αποτελέσματα. Οι θεατές άλλωστε της τηλεόρασης έχουν μειωθεί πάρα πολύ σε σχέση με το παρελθόν.
Θεωρείτε ότι σειρές όπως «Το μινόρε της αυγής» ή «Η αστροφεγγιά» θα παρουσιαστούν ξανά στην ελληνική τηλεόραση;
Τα ξένα κανάλια τα περισσότερα από τα οποία είναι συνδρομητικά δηλαδή πληρώνει ο θεατής και επιλέγει τι θέλει να δει έχουν εξαιρετικές παραγωγές την τελευταία δεκαετία. Για παράδειγμα τα επεισόδια του «Game of Thrones» ήταν ουσιαστικά σα ταινίες μεγάλου μήκους. Ήταν εξαιρετική δουλειά από άποψη ποιότητας και παραγωγής. Στην Ελλάδα αποτελούμε εξαίρεση. Τα κανάλια αγωνίζονται για τα γραμμάτια που θα εισπράξουν από τα media shop και τις διαφημιστικές. Δεν ενδιαφέρονται να προσελκύσουν κοινό
Το διάστημα που διανύουμε είναι ιδιαίτερο για το χώρο του θεάτρου υπό την έννοια της σωρείας καταγγελιών συναδέλφων σας για φαινόμενα βίας αλλά και εργασιακού εκφοβισμού. Συνέβη ποτέ κατά την μεγάλη και επιτυχημένη πορεία σας να δεχθείτε αντιστοίχως κακοποιητικές συμπεριφορές;
Βέβαια. Όλοι έχουμε δεχθεί τέτοιες συμπεριφορές οι οποίες ήταν στα πλαίσια ενός κακώς εννοούμενου κλίματος που υπήρχε στο επάγγελμα. Από κει και πέρα τόσο εγώ όπως και πολλοί άλλοι νομίζω ορισμένες από τις συμπεριφορές που γίνονταν δημόσια εναντίον συναδέλφων τις ξέραμε. Όσες γινόταν ιδιωτικά δεν τις γνωρίζαμε.
Άρα είχαν υποπέσει στην αντίληψη σας ορισμένα εκ των γεγονότων που καταγγέλθηκαν;
Ασφαλώς. Αυτά που γίνονταν δημόσια στις πρόβες της ή τις παραστάσεις εννοείται ότι τα μάθαινα… Η διαφορά είναι ότι τώρα μίλησαν οι παθόντες. Βρήκαν το θάρρος και με πολύ αξιοπρέπεια δημοσιοποίησαν το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι στηρίξαμε αυτή την πρωτοβουλία και θα συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε. Κοιτάξτε το μεγάλο πρόβλημα στο ελληνικό θέατρο είναι ότι είμαστε κλειστά, ότι δεν δουλεύουμε. Γιατί αν το δείτε ψυχρά και αριθμητικά οι άνθρωποι που έχουν κακοποιητικές συμπεριφορές από έναν απλό τραμπουκισμό μέχρι πράξεις που είναι παράνομες και διώκονται ποινικά δεν είναι παραπάνω από πέντε -έξι σε ένα επάγγελμα που είναι ιδιαίτερα ζωηρό και έχει εκατοντάδες ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας και άλλους χιλιάδες σε θέση απλών συμμετεχόντων και συνεργατών. Δεν υπάρχει καμιά σαπίλα στο επάγγελμα. Τα ξέραμε και περιμέναμε να μιλήσουν οι άνθρωποι που έπεσαν θύματα. Γιατί δεν μπορείς να μιλάς δημόσια και να σχολιάζεις ως κουτσομπόλα ότι ο τάδε έκανε αυτό και ο δείνα εκείνο. Είναι γελοίο και δεν θα αποδείξεις τίποτα. Από την στιγμή που πήραν την πρωτοβουλία και το θάρρος οι άνθρωποι που δέχθηκαν κακοποιητικές συμπεριφορές να μιλήσουν είναι υποχρέωση όλων των υπολοίπων να τους στηρίξουμε.
Γεννηθήκατε στην Κωνσταντινούπολη από την οποία φύγατε σε ηλικία 14 ετών για να επιστρέψετε ξανά σχεδόν έπειτα από 40 χρόνια για διακοπές.
Έφυγα με αρκετά μεγάλος ώστε να θυμάμαι και αρκετά μικρός ότι να γνωρίζω η ζωή μου ξεκίνησε και χτίστηκε όταν ήρθα εδώ.
Αν σας πρότειναν από μία τουρκική παραγωγή να συμμετάσχετε σε μία σειρά ή ταινία θα απαντούσατε θετικά; Το αναφέρω γιατί γνωρίζετε παράλληλα και τη γλώσσα.
Θυμάμαι τη γλώσσα αν και έχω ξεχάσει μέσα στα έτη λεξιλόγιο. Ασφαλώς υπάρχουν εξαιρετικές τουρκικές ταινίες και μερικές πολύ καλές σειρές. Εξαρτάται από την πρόταση.
Τι λείπει από τη ζωή σας σήμερα;
Να πάω μία βόλτα μέχρι την Αίγινα με το καραβάκι να καθίσω σε ένα παγκάκι να φάω φιστίκια και να επιστρέψω το βράδυ!
Περισσότερα στο 7ΜΕΡΕΣTV που κυκλοφορεί.
