Ελισάβετ Μουτάφη: Πώς βίωσε ολομόναχη την μάχη με τον κορονοϊό

Η Ελισάβετ Μουτάφη, είναι μία ακόμη επώνυμη που νόσησε από κορονοϊό, ευτυχώς ελαφριά, αλλά αναγκάστηκε να ζήσει μόνη της σε καραντίνα για 14 μέρες.

Advertisement

Στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Ρενέ Σαραντινού, εξομολογείται πώς βίωσε αυτή την περιπέτεια και πώς την επηρέασε αυτή η απομόνωση.

Ακόμη η ηθοποιός μίλησε για τον σύζυγό της Μάνο, τη σχέση που έχει με τα παιδιά του από τον προηγούμενο γάμο του, καθώς και για το πώς θα περάσει αυτές τις διαφορετικές γιορτές.

Advertisement

Η ζωή σου μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.

Δουλεύω και δεδομένων των συνθηκών και της κατάστασης που επικρατεί παγκοσμίως, είναι κάτι τραγικό αυτό που συμβαίνει με τον ιό Covid-19 και τους θανάτους καθημερινά, το οποίο δεν έχουμε ξαναζήσει. Όμως είμαι σε μια δημιουργική φάση αυτόν τον καιρό, γιατί είναι σημαντικό να δουλεύεις αυτήν την περίοδο και ειδικά στο δικό μας επάγγελμα, που εκ των πραγμάτων, δυστυχώς, περνάει μεγάλο πλήγμα, έχει τραβήξει και τραβάει πολλά. Πηγαίνω στην Κύπρο και μένω 2-3μέρες την εβδομάδα, αλλά την τελευταία φορά που πήγα, έμεινα έναν μήνα, γιατί έπρεπε να βγάλουμε επεισόδια, δεν γινόταν διαφορετικά με τα μέτρα και το lockdown εδώ, ήταν επικίνδυνα τα πράγματα. Δεν άξιζε τον κόπο να πηγαινοέρχεσαι συνέχεια, γιατί μπαίνεις σε μια διαδικασία πιο επικίνδυνη σε σχέση με τον ιό, κι έτσι συμφωνήσαμε να μείνουμε εκεί, να κάνουμε κάποια γυρίσματα, καθώς τότε εκεί δεν υπήρχε lockdown, οπότε ήταν μια περίοδος “φοιτητική”, που εγώ δεν την έχω ζήσει. Μαζί με τους Ελλαδίτες ηθοποιούς εκεί, ήμασταν μια παρέα και περάσαμε όμορφα. Επικοινωνούσα με τους δικούς μου ανθρώπους, μου λείπανε, αλλά δεν ήταν τραγικό, μπορούσαμε να κάνουμε υπομονή. Πριν από αυτό είχα καθίσει στο σπίτι μου 14 μέρες καραντίνα, επειδή είχα κολλήσει τον ιό.

Advertisement

Πώς πέρασες την 14ήμερη καραντίνα νοσώντας από Covid-19;

Ευτυχώς το πέρασα πολύ ελαφριά. Ήταν τρομερές κι απότομες αλλαγές στην καθημερινότητα, αλλά το σημαντικό είναι ότι είμαστε όλοι καλά. Τώρα θα ξαναφύγω για 10 μέρες για γυρίσματα και θα επιστρέψω για τα Χριστούγεννα.

Θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις ψυχοθεραπευτική τη δουλειά σου αυτή την περίοδο που είναι δύσκολη;

Ναι, βέβαια, είναι πολύ ψυχοθεραπευτική, πηγαίνω σ’ ένα άλλο μέρος και δουλεύω. Μπορεί να μπερδεύεσαι λίγο, γιατί η πραγματικότητά σου αλλάζει απότομα, μου λείπουν οι δικοί μου, αλλά είναι τέτοια τα χρονικά διαστήματα που δεν είναι τόσο τρομερό, έτσι κι αλλιώς κι εδώ δεν τους βλέπω ιδιαίτερα. Εκτός από τον σύζυγό μου, τις κόρες του και το σκυλί μου, τους άλλους, όπως και τους γονείς μου, δεν τους βλέπω λόγω της κατάστασης.

Πώς είναι η σχέση σου με τις κόρες του συζύγου σου;

Έχουμε πάρα πολύ καλή σχέση με τις δύο κόρες του Μάνου. Αυτό εξαρτάται από όλους, από τη μαμά τους, από τον μπαμπά τους, από εμένα και φυσικά από τα παιδιά. Είναι πώς το έχουμε χειριστεί όλοι μαζί. Με τη μητέρα τους έχουμε εξαιρετικές σχέσεις. Εγώ θα σου πω ότι δεν το χειρίζομαι κάπως, είμαι αυτή που είμαι, δεν έχω κάτι να χειριστώ, είμαι αληθινή, κι αυτό, ευτυχώς, το εκτιμούν τα παιδιά.

Παίζει ρόλο το ότι είσαι ένα προβεβλημένο πρόσωπο, είσαι ηθοποιός, κι υπάρχει λάμψη σε όλο αυτό;

Υπάρχει το προβεβλημένο, αλλά στα παιδιά δεν το πιστεύω, δε μου έχουν δείξει ποτέ κάτι τέτοιο, δεν το έχω εκλάβει. Φυσικά και τους αρέσει, λογικό είναι, έρχονται σε παραστάσεις, αλλά δεν έχουν επηρεαστεί από αυτό, δε μ’ έχουν δει ποτέ ως “η γνωστή ηθοποιός”, καθόλου.

Μεταξύ σας πώς αποκαλείστε χαϊδευτικά;

Εμένα με αποκαλούν «Έλλη», εγώ δεν τους αλλάζω τα ονόματά τους, επειδή είναι πολύ ωραία. Καμιά φορά τους κάνω πλάκα, τις φωνάζω με διάφορα “παρατσούκλια”, όπως “μπουμπού”. Όταν υπάρχει ένα ωραίο όνομα δε θέλω να το χαλάω, γιατί κι εμένα από μικρή, ενώ το όνομά μου είναι Ελισάβετ, χαϊδευτικά με φώναζαν “Λίζα”, κι έμεινε, αλλά όταν άρχισα να δουλεύω, επέβαλα τ’ όνομά μου ολόκληρο και το κατάφερα. Οι γονείς μου με φωνάζουν ακόμα “Λίζα”, ενώ ο θείος μου, ο Μάκης Τσέλιος, το έχει επιβάλει μόνος του στον εαυτό του και με φωνάζει πια “Ελισάβετ”, πάει να μπερδευτεί κάποιες φορές, αλλά τελικά τα καταφέρνει. Μου φαίνεται περίεργο ν’ ακούω από τους δικούς μου να με φωνάζουν «Ελισάβετ».

Μίλησέ μου για την εμπειρία σου με τον ιό, στην αρχή όλοι πιστεύουν ότι δεν πρόκειται να κολλήσουν… Είναι «ευχάριστο» το ότι νόσησες ήπια.

Έτσι πιστεύουμε όλοι… Είναι ευχάριστο, χωρίς εισαγωγικά, γιατί νιώθω καλύτερα που το έχω περάσει, δεν κόλλησα τους δικούς μου, ούτε τον Μάνο, κανέναν, ήμασταν πολύ τυχεροί, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πώς σκεφτόσουν τον κορονοϊό πριν μάθεις ότι είσαι θετική στο ιό;

Όπως τον άκουγα, ότι κάποιοι ήταν ασυμπτωματικοί ή το πέρασαν ελαφρά, κι άλλοι που έφευγαν από τη ζωή. Ακούω την άποψη του ειδικού, αυτού που το έχει περάσει, όχι τις θεωρίες, απαξιώ. Εγώ το πέρασα πολύ ελαφριά, δεν φοβήθηκα, δεν είμαι αρρωστοφοβική, όμως στην καραντίνα, όταν άκουγα τις ακραίες περιπτώσεις στην τηλεόραση την έκλεινα, όσο ήμουν μόνη μου σπίτι κι έφερα τον ιό, τρόμαζα λίγο. Ήμουν μόνη στο σπίτι μου, με το σκυλί μου, ο Μάνος ήταν στο εξοχικό μας, για να μην κολλήσει, κι εκείνος σε καραντίνα. Το πιο άσχημο ήταν όταν συνειδητοποιείς ότι οι άνθρωποί σου δεν μπορούν να σε πλησιάσουν, έρχονταν απ’ έξω με μάσκα και γάντια, να μου αφήσουν κάτι κι έλεγα: «Μπες στο ασανσέρ για ν’ ανοίξω την πόρτα»… είναι άγριο. Νιώθεις ότι φέρεις κάτι που μπορείς να μολύνεις τον άλλο και να πεθάνει, κάτι που δεν είχαμε ζήσει μέχρι τώρα.

Ο κατ’ οίκον περιορισμός, λόγω αυτού που περνούσες, σε πήγε στο απόγειο της μοναξιάς;

Ακριβώς. Δεν είναι απλώς ότι μένεις μέσα, είναι ότι ο άλλος έρχεται απ’ έξω ντυμένος ρομπότ για να σου αφήσει κάτι απ’ έξω, κι αυτό είναι τρομακτικό, αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς.

Φτάνεις στον πάτο της μοναξιάς;

Ναι, αν το σκεφτείς πιο βαθιά, αλλά ξέρεις ότι σε δύο εβδομάδες θα δεις ξανά τους δικούς σου, αν όλα πάνε καλά, μιλάς στα τηλέφωνα…

Είχες μεγαλύτερο φόβο για να προφυλάξεις τους άλλους και να μην κολλήσουν, απ’ ότι για την κατάστασή σου;

Φυσικά, πολύ μεγαλύτερο φόβο, γιατί δεν ξέρεις πως λειτουργεί στον καθένα ο ιός, εγώ το περνούσα ελαφριά.

Μίλησέ μου για το σίριαλ στην Κύπρο.

Λέγεται «Το μυστικό της πεταλούδας», είναι μια πολύ ωραία σειρά, το σενάριο γράφει η Άντα Γκουρμπαλή, είναι δημιουργία δική της, ενώ σκηνοθεσία κάνει ο Σταύρος Ποταμάρης, κι έχουμε εξαιρετικούς συνεργάτες. Παίζεται στο ΡΙΚ, το κρατικό κανάλι της Κύπρου, ενώ το ζητάνε κι από την Ελλάδα, οπότε θα δούμε τι θα γίνει. Η σειρά θυμίζει την παλιά καλή τηλεόραση. Έχω έναν ρόλο πολύ δραματικό, όπως πάντα. Έχω περάσει όλα τα στάδια της τηλεόρασης και ξέρω, έχω την εμπειρία 20 χρόνια. Ευτυχώς τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε πολύ καλύτερα από τις παραγωγές, αλλά κι από όλες τις πλευρές.

Θέλεις να παίξεις κωμικούς ρόλους;

Δεν υπάρχει “όχι” όταν είναι ωραίος ο ρόλος. Πάντα είχα την τάση να μου δίνουν δραματικούς ρόλους, δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να παίζω κωμικούς ρόλους. Σημαντικό είναι να έχει ενδιαφέρον ο ρόλος.

Τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι για όλους διαφορετικά λόγω της πανδημίας. Πώς θα τα περάσεις;

Τα Χριστούγεννα από πιτσιρίκα δεν ήμουν του έξω για να κάνω ρεβεγιόν, πάντα προτιμούσα το σπίτι. Κουραζόμουν με τον χαμό και τον πολύ κόσμο το βράδυ στα μαγαζιά, δεν είμαι αυτού του στυλ και όσες φορές το είχα κάνει, είχα κουραστεί. Μου άρεσαν οι βόλτες στα μαγαζιά το πρωί, αυτό θα μου λείψει, όχι τόσο τα βραδινά μαγαζιά. Η ανταπόκριση στο e-shop μας είναι τεράστια και θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο. Δε μ’ ενδιαφέρει να εκμεταλλευτώ την ανάγκη του κόσμου να ψωνίσει, επειδή είναι κλεισμένος στο σπίτι. Πρέπει να το δούμε έτσι, γιατί είναι μια γιορτή οικογενειακή, του σπιτιού, ώστε να είμαστε θετικοί. Να ντυθούμε βραδινά, να φτιαχτούμε, να τηρήσουμε τα μέτρα, είναι θέμα χρόνου να το ξεπεράσουμε αυτό και πρέπει να μην αντιδρούμε, για να μπορέσουμε να το περάσουμε όσο πιο ήπια γίνεται. Ακούγοντας ιστορίες για ανθρώπους και τις ηλικίες που φεύγουν από τη ζωή… Είμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε καλά και θα περάσουμε τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας με τις οικογένειές μας. Ακόμα δεν έχουμε οργανώσει πράγματα, αλλά λογικά θα είμαστε με τα παιδιά, τους γονείς, τα αδέλφια…

Advertisement

Διαβάστε επίσης

Advertisement