Η Χρύσα μου οδηγεί! Σε αντίθεση με κάποιον άλλο… Η συμβουλή όμως έρχεται από κει που (δεν) το περιμένει…
«Ο μάγκας με το τρίκυκλο» είναι μία από τις πιο κλασσικές ελληνικές ταινίες. Ο Σταύρος Παράβας είχε δώσει ρεσιτάλ ερμηνείας. Εσένα, αγαπημένη μου, πάλι… Σε βλέπω, σε παρατηρώ… Γελάς και χαίρεσαι, απολαμβάνεις την ταινία, αλλά εκείνο το σακατεμένο παλιομηχανάκι… Όχι απλά το απεχθάνεσαι… Θα ήθελες να το δεις σε μάντρα με παλιοσίδερα, να το πλακώνει η πρέσα και να το κάνει κύβο Rubik, χωρίς χρώματα, χωρίς παρδαλά τετραγωνάκια.
Νταλκά μου, ξέρεις τι; Εγώ θα φροντίσω να το συμπαθήσεις αυτό εδώ το εργαλειάκι. Ναι, αυτό το τρίκυκλο, που μόλις χάρηκες που έγινε δυστύχημα από μόνο του και – ευτυχώς – κανείς δεν έπαθε τίποτα. Εδώ και χρόνια έχουν βγει κάτι τρίκυκλα… Μούρλια! Σταθερά στο δρόμο, με δύο ρόδες μπροστά και μία πίσω… Εεε; Τι λες; Ιντριγκάρεσαι; Αρχίζεις να ξαναδιαβάζεις το κείμενο από την αρχή και να αναρωτιέσαι; Ναι, θα σε φτιάξω εγώ, μη φοβού.
Όχι, βρε ματάκια μου… Δεν αναφέρομαι στη γουρουνίτσα. Όχι, όχι, θέλω κάτι πολύ πιο ντελικάτο για σένα. Αφού σου το ‘γραψα πιο πάνω. Οι δύο ρόδες είναι μπροστά. Και να σου πω και κάτι ωραιότερο; Αυτά τα όμορφα βγαίνουν και ηλεκτρικά. Και είναι πραγματικά πανέμορφα! Και πάνω τους θα φαίνεσαι διαστημική. Θα καμαρώνεις και θα έχεις κάθε δίκιο. Από την άλλη πάλι θα σκέφτεσαι πως ωραία όλα αυτά, αλλά να τρέχεις πάλι για δίπλωμα και να διαβάζεις πάλι και να υπολογίζεις και κάτι για τους εξεταστές… πάλι…
Καμία στενοχώρια! Με το δίπλωμα του αυτοκινήτου μπορείς να κυκλοφορήσεις και με ένα τέτοιο «εξάρτημα». Τι λες τώρα; Με τη ζέστη στα κόκκινα και τους μεγάλους περιπάτους να μην αφήνουν πολύ δρόμο για να ελιχθείς, μήπως να κάνεις ένα ωραίο μπραφ και να σκεφτείς το τρίκυκλο; Όχι, δεν θα σε φωνάξω μάγκισα. Θα σε φωνάξω «Κοπελάρα μου» και θα βάλω κι ένα «Φτου σου» μπροστά, αφού μπλε χαντρούλα δεν βλέπω. Δεν πειράζει. Ένα εξάρτημα κάθε φορά.
