Δευτέρα 16 Νοεμβρίου
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
να σου πω ότι είμαι καλά, ψέματα θα είναι! Όχι ότι είναι κανείς βέβαια! Χιλιάδες τα κρούσματα, ξεπεράσαμε τους 1000 νεκρούς, μην πω τι γίνεται στον κόσμο και σε τρομάξω κι αν κάποιος τολμήσει να αρνηθεί ότι έχουμε πόλεμο, πολύ θα με νευριάσει, να το ξέρεις!
Και δεν μου λες; Τι έγιναν τα μεγάλα λόγια για τους ήρωες της πρώτης γραμμής; Πού πήγαν τα χειροκροτήματα σε γιατρούς και νοσοκόμες, που έβγαινε ο κόσμος να χειροκροτεί στα μπαλκόνια; Τα ξεχάσαμε έτσι; Αμάν πια μ’ αυτή την μνήμη του χρυσόψαρου! Τότε δεν είχαμε όλες τις ΜΕΘ γεμάτες! Τώρα τις έχουμε όμως! Τώρα κλαίνε οι άνθρωποι από την κούραση για να μην πω ότι κάθε μέρα έχουμε και γιατρούς εκτός μάχης λόγω Κορονοδιαβόλου, που να τον πάρει και να τον σηκώσει για να μην βρίσω άσχημα!
Είναι η πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησε αυτός ο εφιάλτης που έχω τόσα νεύρα! Κι αν έχω εγώ, τι να πει και ο υπόλοιπος κόσμος που επίσης δεν έφτιαξε αλλά πληρώνει! Ξέρεις κάτι; Βαρέθηκα, σιχάθηκα, κουράστηκα! Πάντα οι πολλοί πλήρωναν την ανευθυνότητα, την βλακεία, αν θέλεις, των λίγων! Και τώρα αυτό συμβαίνει! Όποιοι κι αν είναι αυτοί οι λίγοι!
Μην πεις λέξη, έξαλλη είμαι! Κι όταν είμαι έξαλλη, δεν θέλω κουβέντα! Άντε να μαζέψει ο καθένας τα μυαλά στο κεφάλι του γιατί μας βλέπω να τρώμε μελομακάρονο και φαρμάκι να γίνεται!
Που κι αυτό ακόμα, έξαλλη με κάνει! Η ίδια ερώτηση συνεχώς… Θα κάνουμε Χριστούγεννα; Ποιος να κάνει Χριστούγεννα; Ποιος ρωτάει θέλω να πω! Γιατί αν είσαι έμπορος, εστιάτορας κλπ, καλώς και δικαίως να ρωτήσεις! Το σπίτι σου καίγεται, η περιουσία σου καταστρέφεται! Αν όμως αυτό που σε νοιάζει είναι αν θα βγεις να διασκεδάσεις, κάνε μου την χάρη και κλείστο το στοματάκι! Μήπως φτάνει με την λογική: «Εγώ να περνάω καλά και οι άλλοι όπως όπως;» Εδώ χάσαμε μια ολόκληρη χρονιά από την ζωή μας, οι γιορτές μας κάψανε! Να πάνε να ρωτήσουν αυτούς που έχασαν τους ανθρώπους από τον Κορονοδιάβολο, αν θα κάνουν Χριστούγεννα! Ή αυτούς που χαροπαλεύουν στους αναπνευστήρες!
Καλό μου ημερολόγιο, εσύ με ξέρεις, όταν είμαι έτσι, δεν κουβεντιάζομαι εύκολα! Και τις ιστορίες μας είπαμε, και τα αστεία μας κάναμε, αλλά τώρα θύμωσα! Και μην αρχίσεις τις δικαιολογίες, εγώ δεν τα κάνω αυτά, κι εγώ προσέχω κι εγώ μένω μέσα γιατί θα τσακωθούμε! Ποιος τα έστειλε το 1.000.000 μηνύματα για βόλτα με κατοικίδιο και άθληση μετά τις 9; Εγώ; Δηλαδή αν ο εχθρός ήταν ορατός και έριχνε βόμβες, εμείς θα βγαίναμε καλά και ντε μην χαλάσει η φόρμα μας!
Και μην μου πεις για τα σύνορα που άνοιξαν γιατί θα σου κλείσω εγώ την πόρτα στα μούτρα να το ξέρεις! Ποια σύνορα βρε αθεόφοβο; Νοέμβριο έχουμε και ακόμα δεν πρόλαβε να μπει και χάσαμε πάνω από 300! Φυλαγμένος ήταν ο Κορονοδιάβολος από τον Αύγουστο και τώρα εκδηλώθηκε ο…θεριστής;
Ή μήπως θα έχεις να μου πεις για τα λεωφορεία και τα τρένα; Βεβαίως να μου πεις! Δημοκρατία έχουμε! Αλλά τις πλατείες και τα πάρτι ποιος τα έκανε; Ο ΟΑΣΑ; Κι αν με την μετακίνηση στα μέσα είχαμε χίλια κρούσματα, το κάναμε θρίλερ το εργάκι με 3.000! Και θα γίνει λέει και χειρότερο! Άσε που έπιασαν οι σαραντάρηδες πλέον τις ΜΕΘ, διότι τέρμα τα δίφραγκα! (πού τα θυμήθηκα τώρα;) Ο ιός είναι για όλους! Δεν κάνει αυτός διακρίσεις! !
Και δεν με νοιάζει ποιος είναι πάνω, μην μου αρχίσεις τα πολιτικά, σε δάγκωσα, να εξηγούμεθα! Γιατί, λέει, έχουμε κάθε βδομάδα νέα μέτρα; Ότι τηρούμε με ευλάβεια τα υπάρχοντα και μας πονάνε τα επιπλέον! Αφού δεν καθόμαστε φρόνιμα! Με τις μάσκες στα σαγόνια, όπου κόσμος κι εμείς, μην χάσουμε, τι να σου κάνουν τα μέτρα; Μέτρα είναι όταν τα τηρείς! Όταν κάνεις πως δεν κατάλαβες, πάρε την καραντίνα να ησυχάσεις! Κι αυτοί οι αριθμοί θανάτων, το θυμάσαι ότι είναι ψυχές; Ότι είναι κλειστά φέρετρα που έτσι και χειροτερέψει το πράγμα δεν θα προλαβαίνουμε να τους θάψουμε;
Γι’ αυτό θυμώνω! Και μαζί με μένα και όλοι αυτοί που πρόσεχαν, που δεν έβγαιναν, που δεν κυκλοφορούσαν σε πλατείες και από κοντά και οι επαγγελματίες που ένα Χριστούγεννο περίμεναν να δουλέψουν και τώρα κάθονται και μετράνε απώλειες οι άνθρωποι, που…. πώς να τις μετρήσεις; Αμέτρητες! Γιατί αυτός που πουλούσε ρούχα, παπούτσια, βιβλία δεν είχε συνωστισμό στο μαγαζί του! Και πρόσεχε μην μπουν και παραπάνω πελάτες! Και ο εστιάτορας που ήταν με την μεζούρα στο χέρι μην τυχόν και δεν είναι δύο μέτρα η απόσταση, ανάμεσα στα τραπέζια, δεν έφταιξε! Ούτε τα θέατρα με τις θέσεις κενές μπρος πίσω και πλαγίως! Τι να σου κάνουν ηθοποιοί, τραγουδιστές που είναι τόσους μήνες άνεργοι; Και πίσω από αυτούς, μιλιούνια οι τεχνικοί, οι ηχολήπτες, όλοι όσοι έβγαζαν μεροκάματο! Και ένα σωρό άλλα επαγγέλματα που λύγισαν, τσάκισαν, ίσως και να εξαφανιστούν….
Άσε το άλλο! Τα παιδάκια τι μας έφταιξαν; Τόσο καιρό, ήταν οι μόνοι πειθαρχημένοι πολίτες, να τα λέμε κι αυτά! Πρωτάκια που δεν είδαν ποτέ ολόκληρο το πρόσωπο της δασκάλας τους, ούτε του συμμαθητή τους! Σε παιδική χαρά δεν πήγαν, πάρτι δεν έκαναν, κεράκια τούρτας με τους γονείς τους μόνο έσβησαν, διέγραψαν δραστηριότητες με μιας! Ωραίο παράδειγμα τους δώσαμε, φτου μας δηλαδή! Φταίνε τώρα να μας ρίξουν τα φάσκελα; Μιας σπιθαμής παιδιά και φάνηκαν ψηλότερα απ’ όλους μας! Αλλά εμείς, οι… θεριακλήδες της βόλτας, ακυρώσαμε με μιας ότι έκαναν τόσο καιρό! Τα συγχαρητήρια και το βραβείο με την ανθοδέσμη για το πρώτο βραβείο ηλιθιότητας, ποιος θα το παραλάβει;
Και ως τελευταίο θα μου πεις και το ανεκδιήγητο περί κοπώσεως; Λοιπόν να σου πω κάτι… διασταυρωμένο; Αυτοί που γκρινιάζουν περισσότερο, είναι αυτοί που δεν τηρούν τα μέτρα όχι τώρα, από τον Μάρτιο! Αυτοί που και διακοπές πήγαν, και ΣΚ δεν μαζεύονταν από τις ταβέρνες και τις εξοχές χωρίς προφυλάξεις και αυτοί που δεν φορούσαν μάσκα! Οι υπόλοιποι, απλώς σφίγγουν τα δόντια και κάνουν αυτό που πρέπει! Γιατί ξέρουν ότι είναι μονόδρομος! Αν δεν τον τελειώσουμε, θα μας τελειώσει! Κι άμα τελειώσει με το καλό, τότε ας κάνει ο καθένας ότι καταλαβαίνει! Τώρα όμως, ένα μυαλό μας έδωσε ο Θεός, ας το βάλει να δουλέψει επιτέλους και όχι μόνο για να πετάει ευθύνες δεξιά και αριστερά! Ας κοιτάξει επιτέλους ο καθένας τις δικές του!
Θα μιλήσεις τώρα; Θα μου φέρεις αντίρρηση; Δεν θα στο συμβούλευα! Άσε με να ηρεμίσω και τα ξαναλέμε!
ΣΗΜ: Με βλέπεις; Δεν χαμογελάω! Έχω νεύρα!
