Γράμμα στον Άγιο Βασίλη…

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου

Advertisement

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κάθε χρόνο, έβαζα τα παιδιά να μου κάνουν μια λίστα δώρων ώστε να διαλέξω πόσα και ποια από αυτά θα τους αγόραζα. Φέτος η κόρη μου, μου έστειλε αυτό: «Όσο μεγαλώνεις, τόσο μικραίνει η Χριστουγεννιάτικη λίστα δώρων, γιατί όλα αυτά που επιθυμείς, δεν αγοράζονται πια…» Κάθε λέξη αυτής της φράσης, είναι αλήθεια. Πικρή και σκληρή, αλλά αληθινή. Και μ’ έβαλε σε σκέψεις. Όλες τους επίπονες…

Advertisement

Σαν παιδί, δεν με έβαλαν ποτέ να γράψω γράμμα στον Άγιο Βασίλη, ούτε ποτέ μ’ έκαναν να πιστέψω ότι υπάρχει. Μόνη μου το αποφάσισα! Και είπα, έστω και τώρα, σ’ αυτή την ηλικία, να του γράψω… Προσπαθώντας να βρω τι πραγματικά θα ήθελα να μου αφήσει κάτω από το δέντρο, να το βρω όταν ξυπνήσω… Τώρα που το σκέφτομαι, δεδομένου του εφιάλτη που ζούμε όλοι, αυτό που θα ήθελα πρωτίστως, είναι να…ξυπνήσω επιτέλους για να μπει τέλος στο κακό όνειρο…

Τι να γράψω λοιπόν στον Άγιο Βασίλη εκτός από κοινοτυπίες του τύπου: «Υγεία για όλο τον κόσμο» ή «Ειρήνη για όλο τον κόσμο»; Λες και είναι δυνατόν ξαφνικά, να μην υπάρχει άρρωστος, τα νοσοκομεία να πιάσουν αράχνες, οι φαρμακοβιομηχανίες να παράγουν μόνο βιταμίνες και οι γιατροί να βγουν στην σύνταξη! Αν είναι δυνατόν επίσης, να μην γίνεται πουθενά πόλεμος και οι βιομηχανίες όπλων να παράγουν μόνο… πλαστικά λουλούδια! Μην λέμε και τρέλες τώρα! Να ζητάμε λογικά και εφικτά πράγματα από τον Άγιο Βασίλη, να μπορεί να τα κάνει!

Advertisement

Έστυψα λοιπόν το μυαλό μου να βρω τι να του γράψω… Τι πραγματικά θέλω από εκείνον; Όντως, αυτά που θέλω δεν αγοράζονται τελικά… Αλλά εγώ θα του τα γράψω έτσι κι αλλιώς… Και ότι καλύτερο μπορεί, ας κάνει…

«Αγαπητέ Άγιε Βασίλη…

Όπως γνωρίζεις, δεν είμαι πια παιδί, άσχετα αν προσπάθησα να κρατήσω το παιδί μέσα μου. Είμαι μια γυναίκα που έχει άντρα και δύο παιδιά. Στην χώρα μου, είμαι πετυχημένη συγγραφέας, ο κόσμος αγαπάει τα βιβλία μου πάρα πολύ. Μην φοβάσαι  λοιπόν και δεν θα σου ζητήσω τίποτα παραπάνω για μένα την ίδια. Δεν υπήρξα ποτέ αχάριστη, αυτό το γνωρίζεις φαντάζομαι. Εδώ που τα λέμε, ποτέ δεν παρακάλεσα για τίποτα υλικό. Ούτε από σένα θα ζητήσω κάτι που αγοράζεται.  Ούτε γούνα (οικολογική εννοώ) γιατί παχαίνει, ούτε διαμάντια φυσικά, δεν θα είχα πού να τα φορέσω!

Τα τελευταία γεγονότα Άγιε Βασίλη μου, μ’ έκαναν να σου ζητήσω το δώρο που θέλω… Μια κλεψύδρα σου ζητώ! Και η άμμος που θα έχει μέσα να μην είναι λίγη! Δεν θέλω τσιγγουνιές! Με αυτή την κλεψύδρα, δεν θα μετρώ τον χρόνο ζωής μου, όχι βέβαια! Ποτέ δεν θα ήθελα να ξέρω τον χρόνο που μου απομένει! Τα μελλούμενα είναι πάντα βαριά για τους ανθρώπους, δεν χρειάζεται να τα γνωρίζουν!  Η κλεψύδρα θα μου δίνει χρόνο για άλλα πράγματα, θα έχει ειδικές ικανότητες! Ας πούμε όταν είμαι με την κόρη μου, δεν θα βιάζεται να κυλάει ο χρόνος, θα μένει λίγο στάσιμος για να την χορτάσω… Όταν είμαι με τον γιο μου, θα σκορπίζει αστερόσκονη γύρω μας για να γίνει πάλι ευτυχισμένος… Όταν είμαι με τον Γιώργο… καλά εκεί ας κάνει ότι θέλει, μαζί ζούμε! Όταν είμαι με την Κλαίρη για βόλτα, ψώνια και καφέ να σταματάει τελείως! Επίσης αυτή η κλεψύδρα θα έχει την δυνατότητα ν’ αδειάζει εντελώς, να μην δίνει χώρο και χρόνο σε όσους δεν πρέπει να με πλησιάζουν καθόλου! 

Καλέ μου Άγιε Βασίλη, μπορώ να ελπίζω ότι θα μου φέρεις ένα τέτοιο δώρο; Γιατί αν δεν μπορείς, σου έχω και άλλη επιλογή! Μια ζυγαριά ας πούμε! Μαγική όμως! Εκτός από το να ΜΗΝ δείχνει τα κιλά μου (!), να μπορεί να ζυγίζει σωστά την ανθρώπινη βλακεία, την κακία, την δολιότητα… Ξέρεις από πόσα θα είχα γλιτώσει αν την είχα; Θα ανέβαζα πάνω όλους όσους με περιτριγυρίζουν και ανάλογα με τις ενδείξεις, θα έμεναν ή θα έφευγαν από κοντά μου πριν μπορέσουν να με βλάψουν!

Σου έχω όμως και μια τελευταία επιλογή, γιατί θέλω να σε διευκολύνω! Ένα άρωμα αν μπορείς να μου φέρεις… Το άρωμα της χαράς… Κάθε που δεν νοιώθω καλά, να το ανοίγω και να μυρίζω. Να παίρνω κουράγιο για τα δύσκολα, να ελπίζω για τα καλύτερα. Το είχα αυτό το άρωμα, μην νομίζεις, αλλά με όσα συμβαίνουν τελευταία, μου σώνεται σιγά σιγά…

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη, αν τίποτα από τα παραπάνω δεν μπορείς να μου φέρεις, αν σου είναι ακατόρθωτο να τα βρεις, τότε να σου ζητήσω κάτι πολύ πιο εύκολο! Παιχνιδάκι για σένα! Υγεία για όλο τον κόσμο και σταμάτα τους πολέμους σε όλο τον πλανήτη!»

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, αυτά έγραψα! Λες να το διαβάσει το γράμμα μου; Λες να μου φέρει κάτι απ’ όσα ζήτησα; Αν όχι… δεν πειράζει! Είμαι καλά! Έχω τον Γιώργο και μαζί έχουμε δύο θαυμάσια παιδιά. Όμορφα μέσα κι έξω! Υγιή στο σώμα, στο μυαλό και στην ψυχή! Αγωνιστές της ζωής και τα δύο! Σε λίγες μέρες έχουμε Χριστούγεννα και αμέσως μετά η νέα χρονιά εισβάλλει στις ζωές μας… Το μόνο που παρακαλώ είναι το 2021 να γεμίσει με όμορφες μέρες! Να μας δώσει αιτίες για να χαμογελάμε! Ο νέος χρόνος να μην διαψεύσει τις ελπίδες μας, όπως έκανε ο προκάτοχός του!   

ΣΗΜ: Για σήμερα οι δύο δικές μου αιτίες για να χαμογελώ! Τα παιδιά μου!       

Advertisement

Διαβάστε επίσης

Advertisement