Άνθρωποι και…ανθρωπάκια…

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη

Advertisement

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κάποια πολύ πρόσφατα γεγονότα στην προσωπική μου ζωή, έφεραν στην επιφάνεια γνώσεις που απέκτησα ανά…τους αιώνες γύρω από τις ανθρώπινες συμπεριφορές και τους χαρακτήρες που συνάντησα. Ξέρεις καλό μου ημερολόγιο, δεν είναι τόσο δύσκολο να κατατάξεις σε κατηγορίες τους ανθρώπους. Λένε για το …πολυδιάστατο που κάθε άνθρωπος έχει. Με απλά λόγια δεν είναι κάποιος μόνο κακός ή μόνο καλός… Μόνο ευγενικός ή μόνο αγενής…. Δίκαιος ή άδικος… Απ’ όλα έχει ο….μπαχτσές του καθενός μας…Ανάλογα την στιγμή…

Advertisement

Υπάρχουν όμως κάποια θεμελιώδη συστατικά που δεν γνωρίζουν στιγμές! Η αχαριστία είναι ένα από αυτά. Αν είσαι αχάριστος, μένεις αχάριστος σε όλες τις εκφάνσεις τις ζωής σου με όλους γύρω σου και η συμπεριφορά σου καθορίζεται από αυτό το…χαρακτηριστικό. Τώρα αυτό προϋποθέτει βέβαια ασθενική και…βολική μνήμη! Ξεχνάς ή παραβλέπεις όσα δεν σε βολεύουν, ώστε όσα κι αν πήρες, όσο σπουδαία κι αν ήταν  παραδίδονται στην λήθη! Αυτή η κατηγορία, πάντα βρίσκεται με έλλειμμα και ποτέ χρεωστική!

Αν είσαι εγωκεντρικός, όλο το σύμπαν κινείται αέναα γύρω σου και απαιτείς από αυτό, σαν να το δικαιούσαι. Είναι αυτή η κατηγορία που θεωρεί πως πάντα έχει δίκιο, μόνο εκείνη αξίζει, μόνο τα δικά της προβλήματα είναι τα πιο σοβαρά… Επικίνδυνη κατηγορία αυτή. Σου απομυζά ενέργεια χωρίς να το παίρνεις είδηση… Συνήθως συνδυάζεται με γκρίνια, απίστευτη, ασταμάτητη και στο τέλος, εσύ που ζεις ή συναναστρέφεσαι μ’ ένα τέτοιο άτομο, νιώθεις ένα βάρος στο στήθος και δεν ξέρεις τι σου φταίει!

Advertisement

Επίσης πρέπει καλό μου ημερολόγιο, κάποτε να τελειώνουμε με δύο μυθεύματα, ύπουλα κατασκευασμένα! Το πρώτο είναι η…προειδοποίηση κάποιων: «Α, εγώ το ξέρω, είμαι δύσκολος άνθρωπος»…. Μέγα λάθος! Δεν είναι δύσκολος, κακομαθημένος είναι και σε προκαταβάλει για όλα τα άσχημα που θα ζήσεις μαζί του. Σε απλά ελληνικά, αυτό μεταφράζεται: «Τα λέω για να μην προλάβεις να μου τα πεις»! Κι αν ζητήσεις και τίποτα ρέστα, υπάρχει έτοιμη η απάντηση: «Στο είχα πει ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος!»

Το επόμενο που θα έπρεπε κανονικά να….διώκεται ποινικά, είναι το ανεκδιήγητο: «Εγώ μιλάω πάντα με ειλικρίνεια, είμαι ευθύς άνθρωπος!» Να τελειώνουμε κάποτε με αυτό το παραμύθι; Δεν είσαι ειλικρινής φίλε μου! Γαϊδούρι αγενέστατο είσαι! (Αν και, ένα γαϊδούρι γιατί και πώς να είναι ευγενικό;) Μην κάνουμε λάθος στην μετάφραση λοιπόν! Η αλήθεια και η ειλικρίνεια, έχουν τρόπους να εκφραστούν παραβλέποντας από τις λέξεις την αγένεια! Επίσης αυτή η κατηγορία, έχει πάντα ένα δάκτυλο υψωμένο στην καλύτερη ή δείχνει εσένα στην χειρότερη, κατηγορώντας σε συνεχώς, βρίσκοντας πάντα λάθη για τα οποία σε βάζει στην θέση του απολογούμενου. Πρόσφατα έμαθα κάτι πολύ σοφό! (Και δεν το είπε η γιαγιά Σοφία!) Όταν δείχνεις κάποιον με το ένα δάκτυλο, άλλα τρία δείχνουν εσένα! Σε απλά ελληνικά, η καμήλα να κοιτάζει και την καμπούρα της πότε πότε!

Επίσης κάτι που δεν διορθώνεται θεωρώ ότι είναι η κατηγορία του θρασύδειλου… Αυτός που είναι έτοιμος να ….φάει τον εχθρό αλλά από τα μετόπισθεν! Σπάνιο προσόν να μπορείς να είσαι λεβέντης και παλικάρι ακόμα κι αν είσαι γυναίκα!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, στην ζωή μου συνάντησα αυτές και άλλες τόσες κατηγορίες και κάθε φορά δεν συνηθίζεται, είναι σαν να είναι η πρώτη. Και όσο πιο κοντά σου είναι ο τοξικός άνθρωπος, τόσο πιο ηχηρό είναι το χαστούκι που τρως, τόσο πιο βαθύ το σημάδι που μένει… Ειδικά αν είναι ή έγινε οικογένεια για σένα. Αν τον αγκάλιασες με αγάπη και εκείνος την πήρε και την πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων σαν περιττό βάρος.

Γιατί είναι κι αυτή η κατηγορία των ανθρώπων… Όση αγάπη κι αν πάρουν, αγάπη χωρίς όρους, εκείνοι μοιάζουν…. Πώς το είπε κάποιος δικός μου πρόσφατα; Α, ναι! «Πηγάδι δίχως πάτο!» Γιατί είναι τόσο άδειοι μέσα τους τελικά….

Το κακό είναι ότι πάντα και απ’ όλους έρχονται μηνύματα… Αρνείσαι να τα διαβάσεις κάποιες φορές. Σαν να χώνεις το κεφάλι σου στην άμμο εθελοντικά. Παίζεις κρυφτό με την αλήθεια, το προαίσθημα, το ένστικτο. Βρίσκεις άπειρες δικαιολογίες και πάντα ελπίζεις και λες…. Δεν μπορεί…. Θα στρώσει! ΔΕΝ στρώνει, καλό μου ημερολόγιο! Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν! Μόνο…επιδεινώνονται! Τα χρόνια που περνούν, προσθέτουν μεγεθυντικό φακό στα ελαττώματα ή στα προτερήματα…

Πάντως, ποτέ δεν μετάνιωσα και ούτε μετανιώνω για όσα έδωσα και δεν πήρα. Ποτέ δεν κουράστηκα να ξεκινάω μια σχέση με άγραφες σελίδες. Λάθος ή σωστό, επειδή κάηκα στον χυλό δεν φυσάω και το γιαούρτι!  Γιατί μέσα στον τυφώνα υπάρχει πάντα το καταφύγιο της φιλίας που σε κρατάει στεγνό από βροχή και ήρεμο, παρά τους κεραυνούς… (Κλαίρη, Θάλεια, ξέρετε εσείς…)   Και μένει μόνο να διαχειριστείς αυτή την πίκρα στο στόμα, σαν να έχεις πιει φαρμάκι… Και έχεις πιεί, αυτή είναι η αλήθεια… Και είναι τόσο πικρό, που όσες φορές το ήπια, κανένα γλυκό, ούτε γαλακτομπούρεκο, ούτε μπακλαβάς, ούτε καν ταψί με… κανταΐφι, δεν κατόρθωσε να με γλυκάνει!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, δεν βαριέσαι… Όλα εμπειρίες είναι και από αυτές είμαι δισεκατομμυριούχος! (Αν είχα σε χαρτονομίσματα τις απογοητεύσεις μου, ζάμπλουτη θα ήμουν!) Και μην με έχεις έννοια! Σαν την Ελλάδα κι εγώ που, όπως έλεγε εκείνο το εμβατήριο που μαθαίναμε στο σχολείο: Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς την δόξα τραβά!

Advertisement

Διαβάστε επίσης

Advertisement