Γιορτή αύριο!!!

Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη

Advertisement

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Αύριο είναι μέρα γιορτής, το ήξερες; Και είναι μέρα σπουδαία, για όλους τους συγγραφείς αλλά και τους εκδότες! Αύριο γιορτάζουν τα μικρά βιβλιοπωλεία! Αυτές οι γωνιές που οι μεγαλύτεροι από μας, γνωρίσαμε καλά, περάσαμε ώρες ψάχνοντας τα ράφια για να βρούμε το αντικείμενο του πόθου μας! Ένα βιβλίο! 

Advertisement

Θυμάμαι στην εφηβεία μου, στους Αμπελοκήπους, είχαμε ένα μικρό βιβλιοπωλείο που νόμιζες ότι ξεχείλιζε από όμορφα τοποθετημένα βιβλία. Η βιβλιοπώλισσα με είχε μάθει καλά… «Εκ των βάσεων του καταστήματος!» που έλεγε και ο Αυλωνίτης… Με το που περνούσα το κατώφλι, εκείνη η μυρωδιά του τυπωμένου χαρτιού, αυτή η μυρωδιά που αγαπούν τόσο οι λάτρεις του βιβλίου, μου έφτιαχνε την διάθεση. Ήταν γνώριμη, γλυκιά, μεθυστική! Όλο το χαρτζιλίκι, κατατίθετο σε τακτά διαστήματα σ’ εκείνο το βιβλιοπωλείο και η κυρία πίσω από το πάγκο, πάντα πρόθυμη να μου προτείνει βιβλία ή να μιλήσει μαζί μου γι’ αυτό που μόλις είχα διαβάσει.

Όταν άρχισα τις παρουσιάσεις μου ανά την Ελλάδα, η αγάπη μου γι’ αυτούς του μικρούς ναούς πολιτισμού, εκδηλώθηκε και γενικεύτηκε! Είναι γνωστό πια, πως προτεραιότητά μου ήταν αυτά τα μικρά βιβλιοπωλεία ακόμα κι αν ήταν στην άκρη της Ελλάδας! Όσο πιο μικρό, τόσο πιο καλά! Καμαρώνω να λέω πως έχω φίλους βιβλιοπώλες παντού! Και μετά την παρουσίαση, το τραπέζι… Μεζεδάκια και γέλια και…κουτσομπολιά! Πόσο μου έλειψαν φέτος λόγω κορονοδιαβόλου, δεν λέγεται! Και ακριβώς λόγω του… τέρατος, δοκιμάστηκαν  σκληρά όλες αυτές οι επιχειρήσεις που τόσα χρόνια στηρίζουν το βιβλίο που με την σειρά του στηρίζει εμάς (συγγραφείς και εκδότες) και τους αναγνώστες που βρίσκουν ταξίδια μυαλού και ψυχής όταν τα έχουν ανάγκη… Αλυσίδα που πάση θυσία πρέπει να κρατηθεί γερή!

Advertisement

Καλό μου ημερολόγιο, ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί (κι αυτό τραγούδι είναι) τα μικρά μαγαζιά πάσης φύσεως αντικαταστάθηκαν από μεγάλα. Πολυκαταστήματα τα λένε. Και έχουν υπεύθυνους καταστημάτων. Μόνο που εγώ αγαπώ πολύ το ίδιο το κατάστημα και τον ιδιοκτήτη του!

Θυμάμαι όταν ήμουν νέα (κακή φράση αυτή, να τα λέμε κι αυτά, δηλώνει ευθαρσώς ότι τώρα είμαι μεγάλη και στο στομάχι μου κάθεται!) στους Αμπελοκήπους, υπήρχε ο μπακάλης μας. Ο Μελέτης… Στα σακιά τα  όσπρια και το ρύζι, στα ράφια οι κονσέρβες και στο ψυγείο τα τυριά και τα σαλάμια… Δύο τρία είδη βέβαια και όχι να μην ξέρεις τι να διαλέξεις, που θέλω μία ώρα στο σούπερ μάρκετ να βγάλω άκρη τώρα! Μια σταλιά όλο κι όλο το μαγαζί και σ’ έπιανε η μυρωδιά από τα παστά ψάρια πριν καν μπεις μέσα. Και ο κυρ Μελέτης, μας καλημέριζε, η γιαγιά Σοφία ήταν δύσκολη πελάτισσα, δεν έφευγε αν δεν έπαιρνε το καλύτερο, μάλλον την ψυχή του έβγαζε, αλλά εκείνος πάντα χαμογελούσε…

Τότε δεν μπορούσα να εκτιμήσω εκείνη την οικειότητα, τις κουβέντες για τα όσπρια και την φέτα. Ίδρωνε ο καημένος ο κυρ Μελέτης να την πείσει να δοκιμάσει ένα καινούριο προϊόν, μέχρι που της το χάριζε για να το δοκιμάσει! Και η γιαγιά επέμενε ότι δεν το ήθελε και του έβαζε τις φωνές και στο τέλος εκείνος με το έτσι θέλω, της το έβαζε στην τσάντα… Εννιά φορές στις δέκα, η γιαγιά το έβρισκε καλό κι όταν ξαναπήγαινε στο μπακάλικο, είχε και την καζούρα του κυρ Μελέτη για την ξεροκεφαλιά της… Αδημονούσα τότε να φύγουμε…. Πολύ βολικά (λόγω ηλικίας) ξεχνούσα ότι τα ίδια έκανα κι εγώ στο βιβλιοπωλείο λίγο πιο πέρα…

Μετά άνοιξαν σούπερ μάρκετ…. Ο κυρ Μελέτης άντεξε όσο μπορούσε πριν το μικρό του μπακάλικο παραδοθεί στην λήθη… Κάποια άλλα, έγιναν delicatessen, γιατί ειδικά την δεκαετία του ’80, άρχιζε ένα νέο κύμα νεοπλουτισμού και αν δεν είχαμε το γαλλικό τυρί το πατέ ή το φουά γκρα, πώς θα γινόμασταν καλύτεροι άνθρωποι;

Τα βιβλιοπωλεία έβαλαν είδη δώρων, εποχιακά είδη, ακόμα και φωτοτυπίες, κάθε τι που θα τα κρατούσε στην επιφάνεια για να μην πνιγούν…

Αύριο είναι η μέρα τους λοιπόν… Σάββατο… Αν βγείτε για ψώνια, κάντε μου την χάρη και θυμηθείτε το… Μπείτε και αγοράστε κάτι… Οτιδήποτε… (Ιδανικά ένα βιβλίο, αλλά δεν θα επιμείνω!)  Ας κάνουμε αυτή την ημέρα να την θυμούνται! Και εμείς να θυμηθούμε πόσο όμορφα μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ένας χώρος που κρύβει θησαυρούς… Σαν την σπηλιά του Αλαντίν των παιδικών μας χρόνων…

Χρόνια πολλά αγαπημένο μικρό βιβλιοπωλείο!

ΣΗΜ: Η φωτογραφία, ποτ πουρί από όμορφες στιγμές! 

Advertisement

Διαβάστε επίσης

Advertisement